|
|
باروری رکن اصلی بقاء نسل است و توجه به آن همواره یکی از الویت‌های اصلی سازمان جهانی بهداشت بوده است. عوامل مختلفی می‌توانند توان باروری را کاهش و یا بطور کامل از بین ببرند. حفظ باروری در چنین شرایطی می‌تواند ضمن افزایش چشمگیر امید به زندگی سبب ارتقاء قابل توجه سلامت روحی و روانی فرد گردد. یکی از عوامل پرخطر بیماری‌های بدخیم می‌باشد. پیشرفت‌های اخیری که در زمینه درمان سرطان بوقوع پیوسته، ارائه راهکارهای مناسب برای حفظ باروری در این بیماران را اجتناب ناپذیر می‌نماید. روش‌های درمانی رایج در سرطان شامل پرتودرمانی و شیمی‌درمانی از طریق تخریب تخمک و اسپرم شانس باروری را به نحو قابل توجهی کاهش می‌دهند. از این رو لازم است ضمن انتخاب راهکارهای درمانی مناسب در جهت کاهش هر چه بیشتر اثرات سوء چنین درمانهایی بر سیستم تولیدمثل، با استفاده از سیستم‌های مناسب Banking ، بافت‌‌های تخمک و اسپرم را برای استفاده بعدی ذخیره نمود. روش‌های حفظ باروری نه تنها باید در بیماران مبتلا به سرطان، بلکه در سایر شرایطی که به هر نحو فرآیند تولیدمثل را مختل می‌کنند نیز مورد توجه قرار گیرد. حفظ توان باروری در ازدواج‌های سنین بالا، یائسگی زودرس، استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری نظیر وازکتومی و بستن لوله‌ای فالوپ از آن جمله است. در این کنگره حفظ باروری در سرطان و سایر بیماری‌های ناتوان‌کننده در مردان، زنان و کودکان، روش‌های انجماد بافت تخمدان، تخمک، بافت بیضه و اسپرم و همچنین جنبه‌های اخلاقی- حقوقی و روانشناختی حفظ باروری به تفکیک مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفته و آخرین یافته‌ها و دستاوردهای علمی مرتبط ارائه خواهد گردید.
|
دکتر محمدمهدی آخوندی، ریاست پژوهشگاه فناوری های نوین علوم پزشکی جهاد دانشگاهی ـ ابن سینا، ریاست کنگره
دکتر شاهین محمدصادقی، ریاست دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی، ریاست کنگره
دکتر امیرحسن زرنانی، مدیر گروه پژوهشی ایمونولژی تولیدمثل، دبیر علمی کنگره
|